Właśc. Lidia [Bożena] Przybyłowicz. Wieloletnia dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Miasta w Gorzowie. Laureatka Motyla – Nagrody Kulturalnej Prezydenta Gorzowa Wlkp. (2010) i Nagrody Kulturalnej Marszałka Województwa Lubuskiego.

Urodzona w Gorzowie. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Gorzowie (1965), Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (1969), a także Szkoły Muzycznej I st. w Gorzowie w klasie fortepianu (1961). Po studiach zawodowo związana z Gdańskiem i Olsztynem. Od 1973 roku ponownie w Gorzowie. Była zastępcą dyrektora Domu Kultury Kolejarz (1973-1975), kierownikiem działu artystycznego w Wojewódzkim Domu Kultury (1975-1977), kierownikiem czytelni w Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki (1977-1978), inspektorem wojewódzkim Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego (1978-1980), dyrektorem Wojewódzkiego Domu Kultury (1980-1985), zastępcą dyrektora Muzeum Okręgowego (1988-1995), dyrektorem Wydziału Kultury Urzędu Miasta (1995-2011) i koordynatorem pracy artystycznej w Centrum Edukacji Artystycznej – Filharmonia Gorzowska (2011-2013).

W 1975 roku znalazła się wśród pierwszych kierowników tworzonego Wojewódzkiego Domu Kultury [WDK]. Jako dyrektor WDK współtworzyła, wspólnie z Kuratorium Oświaty, pierwsze edycje Przeglądu Amatorskiego Ruchu Artystycznego [PARA] (1982), doprowadziła do reaktywowania Zespołu Tańca Ludowego Gorzowiacy (1984), a także ukończenia remontu zabytkowej willi Pauckscha, siedziby WDK (1985). Przyczyniła się do reaktywacji Dyskusyjnego Klubu Filmowego Megaron [DKF Megaron], którego była wieloletnim prezesem i członkiem rady programowej. Na przełomie lat 80. i 90., jako pracownik, a potem zastępca dyrektora Muzeum Okręgowego (obecnie Muzeum Lubuskiego im. J. Dekerta), była prekursorem współpracy instytucji kultury z miejscowym biznesem, a także pozyskiwania sponsoringu dla kultury.

Jako naczelnik, a później dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Miasta (od 1995 roku), zainicjowała i wraz z zespołem opracowała m.in. system przyznawania stypendiów twórczych. Doprowadziła do powstania Komisji Wydawniczej Urzędu Miasta, której zadaniem była weryfikacja wydawnictw ubiegających się o dofinansowanie z budżetu miasta. Wraz z zespołem opracowała też system przyznawania nagrody kulturalnej prezydenta miasta oraz funkcję i założenia programowe projektowanej filharmonii. Przez wiele lat przewodniczyła grupie roboczej ds. współpracy ze Stowarzyszeniem Byłych Mieszkańców Landsbergu (Bundesarbeitgemeinschaft), której efektem prac było m. in. doprowadzenie do dwóch ogólnoniemieckich zjazdów landsberczyków, zrealizowanie wielu wspólnych projektów, m.in. odsłonięcie popiersia i kamienia upamiętniających Maxa Bahra, konferencja i publikacja poświęcona Josephowi i Woldemarowi Nürnbergerom, wyposażenie multimedialne gabinetu do nauki języka niemieckiego w I Liceum Ogólnokształcącym oraz urządzenie przez miasto ossarium na cmentarzu komunalnym ze szczątkami ekshumowanymi z dawnego cmentarza ewangelickiego i realizacja projektu Dzwonu Pokoju. Była głównym koordynatorem działań artystycznych w ramach obchodów Jubileuszu 750-lecia Miasta (m.in. pomysłodawczyni i realizatorka korowodu historycznego oraz autorka scenariusza odsłonięcia Dzwonu Pokoju). Za jej kadencji miasto wydało wiele ważnych książek historycznych, m. in. liczne prace doktorskie lokalnych badaczy, Księgę Pamiątkową Miasta Gorzowa Wielkopolskiego czy Encyklopedię Gorzowa. Była jednym z twórców Filharmonii Gorzowskiej, a także uczestniczyła w organizowaniu i uruchomianiu tej instytucji.

Współzałożycielka, a później przez 16 lat prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Zespołu Tańca Ludowego Mali Gorzowiacy, dwie kadencje była członkiem Krajowej Rady Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, a także przez trzy kadencje członkiem Zarządu Stowarzyszenia Uniwersytet Trzeciego Wieku oraz członkiem Komisji Kultury Związku Miast Polskich i Rady Muzeum przy Muzeum Lubuskim w Gorzowie.

Wielokrotnie brała udział w krajowych i międzynarodowych konferencjach poświęconych kulturze. Była delegatem na Kongres Kultury Polskiej, brała udział w Konferencji UNESCO w Kazaniu (Rosja), w festiwalach filmowych w Eger (Węgry), Gdyni i Łagowie, także w festiwalach folkloru w Turcji, na Cyprze, w Finlandii, Szwecji, Wenezueli, Portugalii, Stanach Zjednoczonych, Rumunii, Bułgarii i na Węgrzech. W 2001 roku była członkiem jury w konkursie na hejnał Gorzowa Wielkopolskiego.

Odznaczona m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi, brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005), Medalem 40-lecia PRL, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Odznaką Honorową Miasta Gorzowa, medalami: 740-lecia (brązowym) i 750-lecia (srebrnym) Miasta Gorzowa Wlkp., odznaką honorową Zasłużony Działacz Kultury, medalem 25-lecia Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, medalem 125-lecia Banku Handlowego w Warszawie i złotą odznaką Semper Fidelis Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. [ Dane na dzień: 9.02.2015 ]