Pismo wydawane w latach 1982-1989 jako konspiracyjny Biuletyn Informacyjny Regionalnej Komisji Wykonawczej [RKW] NSZZ "Solidarność" Region Gorzów Wlkp., od 1989 roku jako Biuletyn Informacyjny Gorzowskiej "Solidarności", a od 1990 roku jako Biuletyn Zarządu Regionu.

Powstało z inicjatywy członków założycieli RKW gorzowskiej "Solidarności": Zbigniewa Bełza, Stefanii Hejmanowskiej (ps. "Marta") i Jana Machnickiego (ps. "Jontek"). Pierwszy numer "Feniksa" ukazał się 30 czerwca 1982 roku. Pierwotnie wydawany w formacie A4, o objętości od czterech do ośmiu stron, drukowany na powielaczu techniką sitodruku. Deklarowany nakład wynosił pięć tys., chociaż w rzeczywistości wahał się od 2,5 do trzech tys. egzemplarzy. Pierwszy zespół redakcyjny tworzyli również: Stanisław Żytkowski (ps. Zbigniew Wiśniewski) i Grażyna Pytlak. Jeszcze w 1982 roku dołączył Wojciech Szczepanowski, a w 1983 roku Rafał Zapadka. Wydawany był nieregularnie: w różnych latach od 21 do 41 numerów, a w ostatnim okresie (pięć miesięcy 1989 roku) ukazało się 13 numerów. Na częstotliwość wydawania pisma miały wpływ m.in. zatrzymania i aresztowania członków zespołu redakcyjnego i kolporterów bądź wykrywanie przez SB aktualnego miejsca druku biuletynu. Do 1989 roku zatrzymano albo aresztowano ponad 100 osób związanych z "Feniksem". Od numeru 11/1982 pismo zaczęło ukazywać się z mottem zaczerpniętym ze słów Józefa Piłsudskiego: Być zwyciężonym, a nie ulec – to zwycięstwo. W grudnia 1987 roku powiększono pismo do formatu A5. Rozprowadzane było głównie w Gorzowie i jego okolicach. Okazjonalnie trafiało też do dużych miast.

Obok zespołu redakcyjnego stałymi autorami tekstów byli: Dariusz Chmist, Władysław Czyżewski, Teresa Klimek, Jerzy Klincewicz, Andrzej Kostanecki, Stanisław Kuźnik (ps. "S.T. Kowalski" - później m.in. dyrektor i reżyser Teatru im. Juliusza Osterwy), Kazimierz Marcinkiewicz (później m.in. Premier RP), Mirosław Marcinkiewicz i Zdzisław Wiernicki. Przygotowaniem matryc, zdobywaniem materiałów, drukiem i kolportażem zajmowali się: Z. Bełz, Ewa Grabowska, S. Hejmanowska, Wiesława Inglewicz (od 1983), Zofia Jacek, Anna Kotkowska, Henryk Kokociński, Kazimiera Lenartowicz, Leszek Lulka, J. Machnicki, Kazimierz Modzelan, Zenon Nowak, Marek Nuckowski, Wojciech Pelikan, Maria Rossa (1982-1984), Krzysztof Sobolewski, Z. Wiernicki i Maria Tężycka.

Od 1988 stałym miejscem spotkań zespołu redakcyjnego była plebania parafii św. Józefa przy ul. Brackiej, którą udostępnił ks. proboszcz Piotr Sadownik OMI. Pismo drukowane było w prywatnych mieszkaniach gorzowskich działaczy, ale też np. w Grąsach koło Dobiegniewa w domu Franciszka Kowalczyka. Ta drukarnia została rozpracowana i zlikwidowana przez SB w sierpniu 1984 roku, ale nie spowodowało to likwidacji pisma. Sprzęt i środki na działalność wydawniczą pochodziły głównie ze składek "Solidarności" działającej w podziemiu, wpłat od osób prywatnych oraz pomocy organizacji krajów zachodnich.

W kwietniu 1989 roku, po ponownej rejestracji NSZZ "Solidarność", która umożliwiała legalną działalność związku, Regionalna Komisja Wykonawcza podjęła decyzję o samorozwiązaniu oraz zaprzestaniu wydawania pisma. Do tego czasu ukazało się 189 numerów "Feniksa" (ostatni z datą 6 kwietnia 1989 roku). Innego zdania był Rafał Zapadka i część zespołu, którzy uważali, że biuletyn konspiracyjny powinien przerodzić się w powszechnie dostępne pismo społeczno-polityczne.

Mimo sprzeciwu członków RKW "Solidarność", 29 kwietnia 1989 roku ukazał się 190 numer "Feniksa" z nowym podtytułem: Biuletyn Informacyjny Gorzowskiej "Solidarności". Przez kilka miesięcy pismo ukazywało się bez charakterystycznej winiety, a w numerze 201 (październik 1989 roku) po raz pierwszy ujawniono skład redakcyjny: R. Zapadka (redaktor naczelny), Daniel Machaj, Ignacy Mikałajewicz, G. Pytlak i W. Szczepanowski.

W latach późniejszych zespół redakcyjny tworzyli m.in.: Krzysztof Dołganow, Grzegorz Kwiciński, Jarosław Porwich (redaktor naczelny bądź redaktor prowadzący), Roman Rutkowski (redaktor prowadzący), Piotr Styczeń, Wiesław Szydełko, Zbigniew Szydłowski i Piotr Wydmański.

Od numeru 404 (1998) "Feniks" ukazuje się z kolorową okładką w formacie A4 i w objętości 16-24 stron, a od numeru 486 (2006) okazjonalnie także w całości na papierze kredowym. [ Dane na dzień: 16.12.2012 ]