Właśc. Cezary [Mirosław] Symonowicz. Dr. inż. budownictwa, radny » Rady Miasta i Sejmiku Lubuskiego, działacz społeczny i kościelny, biegły sądowy z zakresu geotechniki i infrastruktury technicznej.
Urodzony w Wilnie. Z Gorzowem związany od 1945 roku. Absolwent Politechniki Wrocławskiej. W 2005 roku w Instytucie Geotechniki i Hydrotechniki tejże politechniki uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych (praca: Analiza uwarunkowań geologiczno-inżynierskich obszaru zaburzonego glacitektonicznie w aspekcie walorów przestrzenno-użytkowych rejonu Sieniawa-Gorzów Wielkopolski, 2003). Organizator i pierwszy przewodniczący miejskiego Klubu Chrześcijańsko-Demokratycznego (1989). Radny miasta trzech kadencji (1990-2002) oraz radny województwa (2002-2006). W 2005 roku kandydował do Sejmu RP z listy Ogólnopolskiej Koalicji Obywatelskiej.
Na przełomie lat 50. i 60. zatrudniony przy przebudowie śródmieścia Gorzowa. W latach 1969-1974 konsultant gruntoznawstwa w Geoprojekcie Warszawa Oddział w Zielonej Górze. Przez niemal 40 lat uczestniczył w budowie, rozbudowie i konserwacji kilkunastu obiektów sakralnych na terenie diecezji zielonogórsko-gorzowskiej (wcześniej gorzowska). W latach 1977-1986 kierownik budowy nowego kościoła św. Józefa przy ulicy Brackiej w Gorzowie Wlkp. Jeden z autorów ekspertyz i dokumentacji budowlanych, zaczętych w 1982 roku i przygotowanych wraz z pracownikami naukowymi Politechniki Poznańskiej, związanych z remontem i rozbudową » katedry gorzowskiej (1992-1995), w szczególności jej » wieży, która po remoncie, od 2007 roku, stała się powszechnie dostępna dla zwiedzających.
Jeden z autorów planu przebudowy bryły » kościoła Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski przy ulicy Żeromskiego, także wystroju jego wnętrza i całego terenu przykościelnego (od 1990 roku). Pomysłodawca ustawienia rzeźb świętych na dachu tegoż kościoła (2001). Uczestniczył w budowie nowego kościoła pw. Najświętszego Zbawiciela przy ulicy Niemcewicza.
Wykonał wiele ekspertyz dla zagrożonych konstrukcyjnie budowli i obiektów zabytkowych. Autor licznych publikacji naukowych z zakresu budownictwa, także książek: Dzieje Katedry w Gorzowie Wielkopolskim (2017), wydanej po pożarze, jaki wybuchł na wieży w 2017 roku, a także Glacitektonika Ziemi Lubuskiej. Teoria i praktyka (2018).
Społecznik. Był przewodniczącym Komisji Pomocy dla Ludzi Bezrobotnych na osiedlu Staszica oraz przewodniczącym Bractwa Męki Pańskiej Sanktuarium św. Weroniki Giuliani istniejącego przy parafii NMP Królowej Polski w Gorzowie.
W młodości uznany lekkoatleta okręgu gorzowsko-zielonogórskiego. Zwycięzca w biegach długodystansowych, także wielokrotny rekordzista okręgu.
Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (2001), » Odznaką Honorową Miasta Gorzowa Wielkopolskiego (2003) i odznaką Zasłużony dla Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej (2009).
Zmarł w Świebodzinie. Pochowany został na » cmentarzu komunalnym w Gorzowie. [ Dane na dzień: 19.10.2020 ]