Kierowca rajdowy (1975-1989). Wicemistrz Polski w rajdach i wyścigach samochodowych. Konstruktor rajdowych i wyścigowych wersji samochodów osobowych. Członek Automobilklubu Gorzowskiego.

Urodzony w Gorzowie. Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Gorzowie. Finalista olimpiady fizycznej i matematycznej. W latach 1971-1976 studiował na Politechnice Poznańskiej (inżynier elektryk). W czerwcu 1975 roku (jako członek Automobilklubu Wielkopolska) otrzymał licencję kierowcy rajdowego. Od września tegoż roku w Automobilklubie Gorzowskim. Jako jeden z pierwszych w Polsce zajął się zawodowo modyfikacją i przebudową do celów sportowych seryjnie produkowanych aut. Od 1980 roku prowadził Szyjkowski Auto Sport Service. Startował na polskich samochodach (Fiat 126 w latach 1975-1988 i Polonez 1,6 w 1989 roku) samodzielnie przystosowanych do rajdów. Trzykrotnie zdobył tytuł wicemistrza Polski. Dwa na samochodzie Fiat 126 (w 1984 roku w klasie A-700 z pilotem - gorzowianinem - Ryszardem Romanowskim i w 1986 roku tytuł II wicemistrza z pilotem Andrzejem Martynkinem - znanym dziennikarzem sportowym) oraz jeden na samochodzie Polonez (w 1989 roku w klasie A-1600 w Wyścigach Górskich). Startował w mistrzostwach Europy i mistrzostwach Skandynawii. W swojej karierze brał udział w ponad 100 rajdach w Polsce, Skandynawii (m.in. Rajd Finlandii, znany też jako Rajd 1000 Jezior) i innych krajach. Triumfował w blisko 50 wyścigach. W maju 1987 roku, po jednym z rajdów w Danii, dziennik "Ringkjobing Amst Dagblad" nazwał go "Polske kamikaze". Był członkiem narodowej reprezentacji Polski. Jego pilotami byli m.in. gorzowianin Piotr Binaś, Krzysztof Krawczyk (z Zielonej Góry), A. Martynkin (z Warszawy), R. Romanowski, a w 1981 roku, w kilku rajdach, również żona Maria. W 1986 roku zajął 10. miejsce w dorocznym plebiscycie sportowym "Gazety Lubuskiej" na najpopularniejszego sportowca województwa. Karierę zakończył w maju 1989 roku po Rajdzie Krakowskim (z P. Binasiem jako pilotem).

W 1981 roku otrzymał Brązową, a w 1990 Srebrną Odznakę Honorową Polskiego Związku Motorowego. W 1984 roku odznaczony Srebrną Odznaką Honorową Automobilklubów Polski. Po zakończeniu kariery, w 1989 roku, był współzałożycielem pierwszej w Gorzowie Społecznej Szkoły Podstawowej, a potem przez dwa lata prezesem Stowarzyszenia Edukacyjnego prowadzącego szkołę. Współzałożyciel gorzowskiego koła Kongresu Liberalno-Demokratycznego, a później przewodniczący Oddziału Wojewódzkiego i członek Rady Krajowej KL-D. W 1991 roku kandydował do sejmu. Później wycofał się z życia politycznego. W 1993 roku został prezesem firmy Szyjkowski Auto (pierwotnie z siedzibą w Bogdańcu, potem w Gorzowie) i jako przedstawiciel General Motors Poland - autoryzowanym dealerem Opla, a później również Chevroleta. Przez trzy kadencje (1994-2000) był przedstawicielem dealerów w Radzie Franchize w General Motors Poland. W lokalnej telewizji Vigor prowadził własny program o motoryzacji Andrzej Szyjkowski radzi, a w latach 2004-2005 pisał felietony do tygodnika "Ziemia Gorzowska". Organizował rajdy popularne. W 2009 i 2010 roku był współorganizatorem (razem z Łukaszem Błaszkowskim) i uczestnikiem Moto Racing Show w Gorzowie. [ Dane na dzień: 7.11.2011 ]