Właśc. Zbigniew [Jan] Łącki. Uznany fotografik portrecista. Ostatni z gorzowskich fotografów zawodowych pracujących aparatami analogowymi.

Urodzony w Satoraljaujhely (Węgry). Z Gorzowem Wlkp. związany od 1946 roku. Zmarł tamże. Syn znanego gorzowskiego fotografika » Zbigniewa Łąckiego (starszego). Uczęszczał do Liceum nr 18 (obecnie » I Liceum Ogólnokształcące). Od połowy lat 60. pracował jako kreślarz w biurze projektów "Miastoprojekt". W 1970 roku rozpoczął naukę fotografii studyjnej w atelier ojca "Foto Łącki" przy » ulicy Sikorskiego. Do 1973 roku pomagał mu dokumentować wydarzenia m.in. w gorzowskich szkołach i zakładach pracy. W » Teatrze im. Juliusza Osterwy, gdzie Zbigniew Łącki (starszy) zajmował się fotografią teatralną, pod okiem ojca poznawał tajniki pracy z modelem i światłem. W 1973 roku uzyskał tytuł czeladnika w zawodzie fotografa. Od tego roku prowadził studio samodzielnie. Zyskał uznanie jako jeden z najlepszych portrecistów gorzowskich. W jego atelier fotografowały się najbardziej znane postaci gorzowskiego sportu i kultury. Uznanie zdobył też jako fotograf sportowy, współpracując przez wiele lat z klubami czy Wojewódzką Federacją Sportu. Współpracował z prasą gorzowską, m.in. » "Gazetą Gorzowską" i » "Ziemią Gorzowską". W 1995 roku został wytypowany w plebiscycie "Arsenału Gorzowskiego" do Złotej Dziesiątki Ludzi Kultury. Do śmierci pozostał wierny fotografii analogowej (często czarno-białej), którą posługiwał się jako ostatni zawodowy fotograf w Gorzowie. Przedstawicielem trzeciego pokolenia fotografików rodu Łąckich jest jego syn Tomasz Łącki, który również specjalizuje się w fotografii portretowej. Część życia spędził w Edinburghu (Szkocja) i bardziej znany jest jako Tom Łącki albo Tom Latzky. [ Dane na dzień: 26.02.2018 ]