Artysta plastyk, plakacista, fotografik. Jeden z najważniejszych artystów w historii Gorzowa Wlkp. Także scenograf i reżyser teatralny. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i Gorzowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Należał do nieformalnej kulturo- i opiniotwórczej grupy znanej jako Stolik numer 1. Upamiętniony tablicą w Alei Gwiazd na Starym Rynku (1997).
Urodzony w miejscowości Rudnik nad Sanem(1). Z Gorzowem związany od 1974 roku. Zmarł tamże. Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Bydgoszczy. Specjalizował się w plakacie, których stworzył ponad 250. Zyskał uznanie w kraju i za granicą (głównie we Francji). Zajmował się scenografią teatralną. Wraz z żoną Ewą Strebejko (później Strebejko-Hryniewicz - z zawodu scenograf i dekorator wnętrz) przygotował scenografię do ok. 30 sztuk, głównie dla Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wlkp. W 1987 roku wyreżyserował spektakl Pokojówki, a w 1988 Dekameron (oba w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze, do których - wraz z E. Strebejko - przygotował również scenografię). W 1992 roku z okazji 25-lecia pracy twórczej miał swoją retrospektywną wystawę w gorzowskim BWA. Był członkiem i prezesem GTSK. Pochowany został w Zaułku Poetów na cmentarzu komunalnym. Jako jeden z pierwszych - w lipcu 1997 roku - otrzymał swoją tablicę w Alei Gwiazd na Starym Rynku w Gorzowie. W 2007 roku Hanna Ciepiela opublikowała książkę Strebejko poświęconą życiu i twórczości artysty. [ Dane na dzień: 10.01.2012 ]