MACIEJEWSKI Aleksander [1955-2007]

Aleksander Maciejewski Znany również jako Alik Maciejewski. Jeden z popularniejszych aktorów Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie. Laureat Motyla - Nagrody Kulturalnej Prezydenta Miasta Gorzowa Wielkopolskiego (1999) oraz Pierścienia Melpomeny (2002).

Urodzony w Wilnie (ZSRR, obecnie Litwa). W Gorzowie mieszkał od 1995 roku. Zmarł tamże. Dzieciństwo spędził wraz z rodziną na zesłaniu w Kazachstanie. Do Polski wrócił z rodzicami, kiedy miał siedem lat. Skończył Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu. Już wtedy ujawniły się jego talenty teatralne. Po wygranym konkursie recytatorskim prof. Kazimierz Rudzki, jeden z najwybitniejszych polskich aktorów, zaproponował mu studia w warszawskiej szkole teatralnej bez egzaminu. Ostatecznie A. Maciejewski egzaminy zdał do krakowskiej szkoły teatralnej. Z uczelni został niemal natychmiast usunięty za udział w filmie Niedzielne dzieci (1976) Agnieszki Holland.

Prawdopodobnie z nią przyjechał do Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie, gdzie A. Holland przygotowywała, pod kierunkiem Andrzeja Wajdy, swój dyplom jako reżyser teatralny, którym było wystawienie sztuki Sławomira Mrożka pt. Emigranci (1976). Na gorzowskiej scenie aktor zadebiutował 15 stycznia 1977 roku w sztuce Ćwiczenia z Fredry, gdzie grał epizodyczne role Osła i Twardosza. W lutym 1977 roku odbyła się premiera jednego z najważniejszych przedstawień w reżyserii Andrzeja Rozhina pt. Przebudzenie wiosny, w której A. Maciejewski zagrał główną męską rolę Melchiora Gabora.(1)

Następne lata spędził na scenach teatrów m.in. w Olsztynie, Gnieźnie, Kaliszu i Koszalinie. Do Gorzowa powrócił w 1995 roku. Zagrał tu wiele bardzo ważnych ról, m.in. sędziego Samuela Parrisa w Czarownicach z Salem (1996, reż. Adam Orzechowski), Petruchia w Poskromieniu złośnicy (1998, reż. Ryszard Major), Ojca w Agnes (1998, reż. Krzysztof Gordon), Wojewodę w Mazepie (1999, reż. A. Orzechowski) czy Fryderyka Wettera w Kasi z Heilbronnu (2001, reż. R. Major). Jego ostatnią rolą była postać Kombatanta w Babci (2007, reż. Sławomir Batyra), sztuce o Gorzowie napisanej przez Michała Walczaka.

Dał się poznać również jako aktor filmowy. Obok epizodu w Niedzielnych dzieciach zagrał w filmach: Zdjęcia próbne (1977), Zerwane cumy (1979), Rozdarcie, czyli Gombro w Berlinie (2004), a także w serialach Na dobre i na złe (2003) i Świat według Kiepskich (2005). Był też asystentem reżysera przy przedstawieniach Nie igra się z miłością (1996), Obrażeni (1998), Szklany ptak (1999), Kasia z Heilbronnu, czyli próba ognia (2001), Rodzina wampira (2003), Wyzwolenie (2006), Brat naszego Boga (2006) i Dziady. Zbliżenia (2007).

Odznaczony Krzyżem Zasługi i srebrną odznaką Gloria Victis. Niemal przez całe życie był bezpaństwowcem. Po powrocie do Polski nie mógł otrzymać polskiego paszportu, bo nie miał stosownych dokumentów, a metryka chrztu zaginęła w Kazachstanie. Od lat 70. XX wieku prowadził starania o uzyskanie polskiego paszportu. Prezydent RP Lech Kaczyński przyznał mu polskie obywatelstwo w 2007 roku, na kilka dnia przed śmiercią. Aleksander Maciejewski pochowany został na cmentarzu w Malborku.

W 2008 roku miała miejsce premiera filmu dokumentalnego Czerwiak - zrealizowanego przez Monikę Kowalską i Zbigniewa Sejwę, a poświęconego artyście. [ Dane na dzień: 4.04.2019 ]

Autor: Renata Ochwat / zdjęcie: ze zbiorów teatru
Uzupełnienia: Krystyna Kamińska (1)
Prawa autorskie do tekstów i zdjęć zastrzeżone ©.

Źródła: [1] - "Byliśmy w teatrze" - Krystyna Kamińska i Ireneusz Krzysztof Szmidt - 2006; [2] - portal: www.teatr-gorzow.pl; [3] - portal: www.e-teatr.pl; [4] - "Gazeta Lubuska" i "Gazeta Wyborcza"
Pozycja [1] w zbiorach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Z. Herberta w Gorzowie Wlkp.
Zobacz też : AKTORZY, REŻYSERZY | TEATR, FILM