Znany też jako cmentarz św. Katarzyny. Nieistniejąca już średniowieczna nekropolia na dawnym Przedmieściu Santockim.

Określany od nazwy kościołów, przy których był usytuowany (pierwotnie kościół św. Gertrudy). Pierwsze wzmianki o cmentarzu pochodzą z 1562 roku. Chowano na nim bezpłatnie uboższych mieszkańców miasta. Zniszczony wraz z kościołem w czasie wojny 30-letniej. Pod koniec XVII wieku otwarty ponownie jako cmentarz św. Katarzyny (od nowej nazwy odbudowanego kościoła). Funkcjonował do 1810 roku. Po 1823 roku, pod nadzorem członka magistratu i późniejszego burmistrza miasta Johanna Friedricha Mehlsa, przekształcany w park. Ostatni nagrobek (Susanne Ernestine Riesenbeck pochowanej w 1810 roku) usunięto z dawnego cmentarza ok. 1937 roku. W 1848 roku na terenie cmentarza, obok kościoła Zgody, wybudowano pawilon z popiersiem Friedricha Schleiermachera, słynnego niemieckiego filozofa, teologa protestanckiego i kaznodziei. W 1983 roku na jego części przy placu Staromiejskim powstał klasztor Braci Mniejszych Kapucynów. Przed rozpoczęciem budowy klasztoru teren został przebadany przez archeologów z Muzeum Okręgowego w Gorzowie.

Kościół św. Katarzyny spłonął w 1768 roku. Odbudowany w 1776 roku nazwano kościołem Zgody. Obecnie znany jest jako kościół pw. św. Antoniego Padewskiego i św. Stanisława Kostki albo biały kościół. [ Dane na dzień: 11.02.2012 ]