Działacz rzemiosła gorzowskiego. Jeden z pierwszych gorzowskich zegarmistrzów.

Urodzony w Wilnie (obecnie Litwa). Z Gorzowem Wlkp. związany od końca lat 40. ub. wieku. Zmarł w Gorzowie. W 1945 roku w Sulęcinie (woj. lubuskie) założył pierwszy zakład zegarmistrzowski, który pod koniec lat 40. przeniósł do Gorzowa. Tytuł mistrza w zawodzie zegarmistrzowskim uzyskał w 1954 roku. Wieloletni członek Cechu i Spółdzielni Rzemieślniczej. W latach 1956-1959 Przewodniczący Sądu Cechowego. Od 1965 do 1968 roku Podstarszy Cechu, a w latach 1968-1973 Starszy Cechu. Należał do grupy rzemieślników i kupców gorzowskich, którzy w 1956 roku doprowadzili do budowy pierwszych pawilonów usługowo-handlowych w centrum miasta (nieistniejąca zabudowa przy ulicy Stary Rynek i ciąg pawilonów przy obecnej ulicy Pocztowej wybudowany w 1970 roku). Członek Stronnictwa Demokratycznego (od 1962 roku). Miłośnik turystyki. Od 1956 roku członek Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Gorzowie. Jest bohaterem krótkometrażowego filmu » Dominiki Muniak pt. » Gorzowska Aleja Osobowości. Wiktor Ochnicki (2021), zrealizowanego w technice paper cut.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Honorową Odznaką Rzemiosła (1965), medalem Zasłużony dla Rzemiosła Lubuskiego (1981), złotym medalem im. Jana Kilińskiego Za Zasługi dla Rzemiosła Polskiego (1996). Zasłużony Członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Zasłużony Członek Polskiego Związku Wędkarskiego. [ Dane na dzień: 22.02.2022 ]