Patrz też: | Kadencja 1945-1950 | Kadencja 1950-1954 | Kadencja 1954-1958 | Kadencja 1958-1961 | Kadencja 1961-1965 | Kadencja 1965-1969 | Kadencja 1969-1973 | Kadencja 1973-1978 | Kadencja 1978-1984 | Kadencja 1984-1988 | Kadencja 1988-1990 |

Organ władzy miejskiej funkcjonujący w latach 1945-1990. Jego pracami kierowało Prezydium, na czele którego stał przewodniczący. Do 1954 roku w skład Rady wchodziły osoby wydelegowane przez partie polityczne, związki zawodowe i organizacje społeczne (typowane przez komisje porozumiewawcze składające się z przedstawicieli partii politycznych). Pierwsza Tymczasowa Miejska Rada Narodowa w Gorzowie składała się z 12 radnych (w myśl ustawy z 11 września 1944 roku o ilości radnych dla miast do 5 tys. mieszkańców) i ukonstytuowała się 10 grudnia 1945 roku. Jej przewodniczącym został prezydent miasta Piotr Wysocki, który w sierpniu 1946 roku – już przez MRN – został ponownie wybrany prezydentem Gorzowa. Organem wykonawczym MRN było ciało kolegialne, czyli Zarząd Miejski. Od 1950 roku, zgodnie z nową ustawą, Rada stała się organem administracji państwowej. MRN wybierała Prezydium z przewodniczącym na czele, który jednocześnie stał na czele władzy wykonawczej (urząd prezydenta w latach 1950-1973 nie istniał). 5 grudnia 1954 roku odbyły się pierwsze wybory do MRN. Wybory te, jaki i kolejne do roku 1988, były przeprowadzane w oparciu o zmieniające się, ale nie demokratyczne ordynacje, a kandydatów mogły zgłaszać organizacje kontrolowane przez władze. W 1973 roku powrócono do rozwiązania wcześniejszego i władzę wykonawczą oddzielono od funkcji kierującego Radą. Od grudnia 1973 ponownie prace Rady organizował i reprezentował ją na zewnątrz przewodniczący, zaś na czele władzy wykonawczej stanął prezydent (początkowo powoływany przez wojewodę, później wybierany przez Radę). Do roku 1980 przewodniczącym MRN był wybierany I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR. Ilość członków Rady rosła wraz z przyrostem ilości mieszkańców i zmianami w sposobie powoływania Rady. Od 1954 do 1990 roku wahała się od 100 do 60 radnych. Radni wybierani byli na cztery lata, z wyjątkiem wyborów z 1978 roku (sześcioletnia kadencja) i ostatnich z 1988 roku (dwuletnia). Następczynią Miejskiej Rady Narodowej była Rada Miasta, do której – po zmianach ustrojowych - pierwsze wolne wybory odbyły się w maju 1990 roku.

Z biegiem lat kompetencje i uprawnienia Miejskiej Rady Narodowej rosły, jednak nigdy nie była ona w pełni władna do podejmowania własnych decyzji. Wybory do rad stwarzały jedynie pozory demokracji. W rzeczywistości MRN była uzależniona od rad wyższego szczebla i realizowała politykę organów państwowych i aparatu PZPR. Sytuację zmieniły dopiero wybory do Rady Miasta w 1990 roku. [ Dane na dzień: 12.05.2013 ]