Właśc. Alberto dicto de Luge. Sługa i rycerz Jana I, margrabiego brandenburskiego z dynastii askańskiej. Założyciel (w 1257 roku) miasta Landisberch Novam, znanego później jako Landsberg i Gorzów Wielkopolski.

Data urodzenia nieznana. Zmarł przed 1299 rokiem. Przypuszczalnie wywodził się z możnego rodu rycerskiego i mógł pochodzić ze wsi Luge koło Salzwedel (Stara Marchia). Do zakładanej przez siebie osady przybył z synami i grupą osadników. Został pierwszym dziedzicznym sołtysem Landisberch Novam, a do jego obowiązków należało zorganizowanie i ufortyfikowanie nowego miasta. W Akcie Lokacyjnym, spisanym 2 lipca 1257 roku, Jan I nadał mu, zgodnie z panującym zwyczajem, jedną trzecią dochodów z podatków od nieruchomości zabudowanych domami mieszkalnymi, od łanów, stoisk handlowych na rynku, a także z opłat sądowych i przyszłych młynów, które miały być wybudowane w granicach nad rzeką Kladow (Kłodawką). Luge otrzymał także 64 włóki ziemi poza miastem i wszystkie dochody z młynów, które tam zbudował. Pragnieniem margrabiego było, by do następnego święta św. Marcina (11 listopada 1258 roku) miasto było umocnione płotami i rowami, a później solidniejszą palisadą i fosą.

Luge posiadał też swój dwór. Miał czterech synów: Alberta (który według kronik był następnym sołtysem), Tydekina, Johanna i Nicolausa, co przypuszczalnie było powodem podziału miasta na cztery kwartały. Do 1945 roku w Landsbergu była ulica Lugestraße (dzisiaj fragment ulicy Orląt Lwowskich). Gorzowianie uhonorowali Alberta de Luge pomnikiem ustawionym w wejściu do centrum handlowego Askana, otwartym w 2007 roku. [ Dane na dzień: 20.05.2013 ]