Właśc. Joannes I. Znany też jako Jan I Askańczyk. Margrabia Brandenburgii, faktyczny założyciel osady Landisberch Novam, która dała początek miastu Landsberg znanemu od 1945 roku jako Gorzów Wielkopolski. Brat margrabiego Ottona II.

Założyciel starszej linii askańskiej, zwanej też joannicką. 2 lipca 1257 roku w miejscowości Stolpe wystawił akt lokacyjny, którym upoważniał swojego sługę i rycerza Alberta de Luge do założenia wolnego miasta nad rzeką Kladow (Kłodawka). Wizerunek Jana, w zbroi i hełmie, z chorągwią w prawej ręce i tarczą z orłem w lewej, znajdował się na pieczęci dołączonej do dokumentu.

Jan I wraz bratem Ottonem II mieli duży wkład w lokację nowych miast na terenie Marchii Brandenburskiej i rozbudowę już istniejących. Według Chronica Machionum Brandenburgensium (kronika margrabiów brandenburskich spisana około 1280 roku) za swojego panowania: od księcia Barnima pomorskiego zakupili ziemie Barnim, Teltow i wiele innych, zakupili ziemię wkrzańską aż po rzekę Welse, rozbudowali Berlin, Strausberg, Frankfurt, Angermünde, Stolpe, Liebenwalde, Stargard, Neubrandenburg i wiele innych miejscowości, zamienili pustynie w ziemię rolniczą i dzięki temu uzyskali obfitość wszelkich dóbr. ⁽¹⁾

Obok aktu lokacyjnego Landsbergu, w 1253 roku Jan I wydał akt pozwalający na rozbudowę dzisiejszego Frankfurtu nad Odrą, a przypuszczalnie także na założenie Ośna. Razem z bratem byli w posiadaniu m.in. Dąbroszyna (Tamsel) i Witnicy (Vietz) oraz odkupionych od templariuszy terenów wokół Chwarszczan i przypuszczalnie samego Kostrzyna. [ Dane na dzień: 8.04.2015 ]