Historyk, regionalista i nauczyciel landsberski.

Urodzony w Berlinie. Zmarł w Fürth (Niemcy). Syn Augusta, z zawodu kolejarza. Po skończeniu szkoły nauczycielskiej został skierowany do Santocka w powiecie gorzowskim, gdzie został nauczycielem. W latach 1914-1918 walczył na frontach I wojny światowej. Po powrocie z wojny poślubił Hildegardę Schulz. Od 1921 roku pracował jako nauczyciel w Gorzowie. Mieszkał przy ulicy Wilhelm-Ebert-Straße 8 (obecnie ulica Sienkiewicza, dom stoi po dziś dzień). W 1933 roku awansował na rektora Szkoły Powszechnej dla Dziewcząt nr 1, mieszczącej się przy obecnej ulicy Dąbrowskiego. Od 1922 roku działał w Towarzystwie Historii Nowej Marchii (Verein für die Geschichte der Neumark). Redagował wydawane przez Towarzystwo pisma, z czasem został jego przewodniczącym. Na łamach tych pism ukazało się wiele prac autorstwa Kaplica, poświęconych dziejom okolic Gorzowa. Większość tych materiałów wykorzystał w swojej najważniejszej książce pt. Landsberger Heimatbuch. Książka ta do dzisiaj jest jednym z najważniejszych wydawnictw dotyczących przeszłości Gorzowa i jego okolic. Książka ukazała się w roku 1935 i przyniosła autorowi sporo kłopotów z hitlerowską cenzurą, która nakazała wycofanie pierwotnego nakładu. Powodem stały się nazwiska żydowskich obywateli Landsbergu wymienionych na kartach Heimatbuch-u, takich jak np. Gottfried Bernhardy (filolog i historyk literatury) czy kuzyni Adolf (bankier) i Eduard (pisarza) Boasowie. Nakład książki wycofano ze sprzedaży i wkrótce po usunięciu wątków związanych z niewygodnymi postaciami ukazało się drugie wydanie. W okresie II wojny światowej Kaplick prowadził intensywnią kwerendę w gorzowskim archiwum miejskim. Jej plonem była książka Das Warthebruch. Eine deutsche Kulturlandschaft im Osten (Dolina Watry. Niemiecka kultura na Wschodzie). Ukazała się wiele lat później w Wüirzburgu, w 1956 roku. 30 stycznia 1945 roku Kaplick uciekł przed zbliżającymi się wojskami radzieckimi. Osiadł w Föhrste w pow. Alfeld (Leine), gdzie również pracował jako nauczyciel. W okresie tym wydal jeszcze trzy książki poświęcone historii Gorzowa. Były to: Siebenhundert Jahre Landsberg (Warthe). Festschrift zur Jubiläumsfeier am 3. August und 4. August in der Patenstadt Herford (700 lat Gorzowa 1257-1957. Księga Pamiątkowa na jubileusz, Bieleleld 1957); Landsberger Heimat (Gorzowska ojczyzna, Bielefeld 1958) oraz Landsberger Heimat. Blätter für Geschichte und Landeskunde der Neumark (Gorzowska ojczyzna. Dziennik historii i krajoznawstwa Nowej Marchii, Herford 1960). [ Dane na dzień: 12.11.2013 ]