Właśc. Mieczysław [Karol] Cichocki. Żużlowiec Unii Gorzów, Gwardii Gorzów i Stali Gorzów. Także zawodnik Unii Leszno, z którą trzykrotnie zdobył drużynowe mistrzostwo Polski. Trener.

Urodzony w Kaplicy Wielkiej. Zmarł w Gorzowie. Jeden z pierwszych gorzowian uprawiających sport żużlowy. W 1948 roku znalazł się w składzie Unii Gorzów - pierwszej gorzowskiej drużyny zgłoszonej do oficjalnych rozgrywek żużlowych, a od 1949 roku startującej jako Gwardia Gorzów. W 1950 roku przyczynił się do zajęcia drugiego miejsca przez Gwardię w rozgrywkach poznańskiej ligi okręgowej. Indywidualnie zajął drugie miejsce (wygrał Tadeusz Wesołowski z Włókniarza Piła) w historycznym, pierwszym oficjalnym turnieju żużlowym zorganizowanym przez KS Stal Gorzów. Był też zwycięzcą zawodów o Stalowy But i rekordzistą toru przy ulicy Myśliborskiej. W 1952 roku trafił do Unii Leszno, jednej z najlepszych wówczas drużyn w kraju, w barwach której startował do 1955 roku i z którą trzykrotnie zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski (1952, 1953 i 1954). Był jednocześnie pierwszym żużlowcem z Gorzowa startującym w I lidze (obecnie Ekstraliga). Od 1956 roku żużlowiec II-ligowej wówczas Stali Gorzów. W 1957 roku m.in. zajął trzecie miejsce w turnieju indywidualnym o nagrodę Zakładów Mechanicznych Gorzów, a w 1958 był zawodnikiem okazjonalnie utworzonej drużyny (także m.in. z Jerzym Flizikowskim, Edmundem Migosiem i Tadeuszem Stercelem w składzie), która w Zielonej Górze wygrała z austriackim zespołem Moto Rennclub Wiedeń. W 1961 roku, wraz z Kazimierzem Wiśniewskim, rozpoczął pracę jako trener młodych żużlowców, a jako zawodnik przyczynił się do pierwszego historycznego awansu Stali do I ligi - najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce. Pod koniec roku zakończył karierę zawodniczą.

W pierwszym okresie startów na żużlu nosił przydomek "Harcerzyk". W październiku 2014 roku na stadionie Stali, w Alei Sław Stali Gorzów, odsłonięto poświęconą mu pamiątkową tablicę. [ Dane na dzień: 14.11.2014 ]