Duchowny rzymskokatolicki. Pierwszy powojenny biskup gorzowski. Doktor teologii, w latach 1956-1958 ordynariusz Ordynariatu Gorzowskiego. Pochowany w kruchcie kościoła katedralnego w Gorzowie Wlkp.
Urodzony we wsi Buk (Wielkopolska). Zmarł w Szczecinie. Przedwojenny magister nauk prawnych. W 1928 roku rozpoczął studia na wydziale filozoficznym seminarium w Gnieźnie, a później w Poznaniu (wydział teologiczny). Święcenia kapłańskie otrzymał w czerwcu 1932 roku z rąk kardynała Augusta Hlonda. Rok później rozpoczął studia z zakresu prawa kanonicznego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Zdobył licencjat prawa, a następnie tytuł doktora prawa. Jeszcze przed wojną studiował w Rzymie. Aresztowany na początku wojny, na rok trafił do obozu koncentracyjnego pod Poznaniem. W 1945 roku został administratorem apostolskim części diecezji warmińskiej. 26 stycznia 1951 roku funkcjonariusze SB wywieźli T. Benscha, wraz z jego wikariuszem ks. Mieczysławem Karpińskim, z diecezji. Usunięty z urzędu administratora rozpoczął pracę w sekretariacie Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. W tym samym czasie otrzymał papieską nominację na biskupa tytularnego Tabuda z przeznaczeniem na rządcę terenów - wówczas największej w Europie - diecezji berlińskiej, wrocławskiej i prałatury pilskiej w granicach Polski z siedzibą w Gorzowie Wlkp. We wrześniu 1954 roku w kaplicy arcybiskupów poznańskich, w dyskrecji, otrzymał sakrę biskupią z rąk arcybiskupa Walentego Dymka. W grudniu tegoż roku, pismem prymasa Wyszyńskiego, został skierowany (jako biskup rezydencjalny) do Gorzowa, gdzie oficjalnie mógł przybyć dopiero w 1956 roku, po złagodzeniu napiętych stosunków państwo - kościół.
Ingres Teodora Benscha do gorzowskiej katedry odbył się 16 grudnia 1956 roku. Brało w nim udział ok. 20 tys. wiernych. Jego posługa biskupia w diecezji trwała niewiele ponad rok. W tym czasie erygował nowe parafie, ożywił katechizację w szkołach. W Rokitnie powołał do życia ośrodek katechetyczno-rekolekcyjny. W Gorzowie utworzył studium katechetyczne dla nauczycieli. Zainicjował pracę duszpasterską wśród osób głuchoniemych i upośledzonych, przygotowując je do pierwszej spowiedzi i komunii świętej. Reaktywował Radę Wydziału Duszpasterskiego i Radę Wydziału Nauki Katolickiej. Wznowił wydawanie "Gorzowskich Wiadomości Kościelnych" (zamkniętych przez władze w 1951 roku), w których publikował m.in. własne kazania, listy pasterskie i przemówienia kierowane do duchownych. 25 grudnia 1957 roku podczas kazania w kościele Królowej Korony Polskiej w Szczecinie doznał ataku serca. Ostatnie dni życia spędził na plebani szczecińskiego kościoła, gdzie zmarł 7 stycznia 1958 roku wskutek drugiego ataku serca.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 11 stycznia tegoż roku w gorzowskiej katedrze. Mszę żałobną odprawił arcybiskup Antoni Baraniak - delegat prymasa i Konferencji Episkopatu Polski. Biskup Teodor Bensch pochowany został w krypcie, w kruchcie katedry. Jego następcą został biskup Wilhelm Pluta. [ Dane na dzień: 27.09.2011 ]