Znany też jako Scena Letnia Teatru Kameralnego. Wybudowany według projektu Wilhelma Arndta w 1886 roku na tyłach Teatru im. Juliusza Osterwy. Jedyny taki obiekt w Europie.

Pierwotnie wybudowany z drewna, w dużej części przez samego projektanta. Dopiero później dobudowano budynek ze sceną, przyozdobiony neogotyckimi kandelabrami wykonanymi przez Paula Hartstocka, które zachowały się do dzisiejszych czasów. Scena Letnia funkcjonowała do 1925 roku.

W latach powojennych budynek służył za magazyn teatralny, a później malarnię. Pierwszą - nieudaną - próbę odrestaurowania Sceny Letniej podjął dyrektor Zbigniew Szczerbowski, kierujący teatrem w latach 1960-1961. W 1988 roku, po jednej z kontroli, drewniane elementy zadaszenia zostały uznane jako zagrożenie pożarowe i bezpowrotnie rozebrane.

Teatr Letni przywrócił w 2003 roku dyrektor Jan Tomaszewicz. W czerwcu tegoż roku na dobudowanej do budynku drewnianej scenie odbyły się pierwsze przedstawienia i koncerty. Rok później wewnątrz budynku zaczęła działać kameralna Scena XXI wieku. Całość przeszła gruntowny remont w latach 2005-2007. Budynek zyskał ogrzewanie, jego boczną część przebudowano na foyer i garderobę dla aktorów. W lipcu 2006 roku oficjalnie otwarto Scenę Letnią, a Scenę Kameralną (wewnątrz budynku) w marcu 2007 roku.

Od 2003 roku przedstawienia Sceny Letniej obejrzało ponad 100 tys. widzów⁽¹⁾. Gościła teatry z Czech, Francji, Włoch i Wielkiej Brytanii. Z polskich artystów grali na niej m.in. Hanka Bielicka, Artur Barciś, Krzysztof Kolberger, Bogdan Łazuka, Marek Perepeczko, Piotr Machalica, Daniel Olbrychski, Krystyna Sienkiewicz i Zbigniew Zapasiewicz, dla którego był to ostatni występ przed publicznością. Wstęp na wszystkie spektakle Sceny Letniej są zawsze bezpłatne. [ Dane na dzień: 7.09.2011 ]