Kolarz. Pierwszy Mistrz Gorzowa w kolarstwie. Także wicemistrz. Uczestnik Wyścigu Dookoła Polski.
Urodzony w Berlinie (Niemcy). Z Gorzowem związany od 1946 roku. Zmarł tamże. Jako kolarz startował już przed wojną w niemieckim klubie BRV Elsweiss. W 1947 roku był jednym z założycieli sekcji kolarskiej przy KKS Kolejarz Gorzów (później KKS Warta Gorzów). Pierwotnie jedyny kolarz, a po 1948 roku i powiększeniu sekcji o nowych zawodników także jej kierownik i trener. Mimo braku spektakularnych sukcesów, w drugiej połowie lat 40. ub. wieku należał do czołowych polskich kolarzy. Zwycięzca Wielkiego Wyścigu 1-majowego (1947, Gorzów), wyścigu Gorzów-Witnica-Gorzów (1949). Wygrywał wiele popularnych po wojnie wyścigów rozgrywanych na stadionach. Mistrz (1947) i wicemistrz Gorzowa (1949) oraz czwarty zawodnik wyścigu o Puchar Prezydenta Miasta (1948). Zajmował czołowe lokaty w wyścigach Ziemie Zachodnie na zawsze połączone z Macierzą (1948, czwarte miejsce), Do granic pokoju (1949, czwarte miejsce) i innych. W 1949 roku został dołączony do reprezentacji Poznania i został drużynowym mistrzem wielkopolski w wyścigu na 100 km. Dwukrotnie - w barwach Wielkopolski - wystartował w Wyścigu Dookoła Polski. W 1987 roku został odznaczony Medalem Rodła. Rodzinnie powiązany z utytułowanym żużlowcem Stali Gorzów Edmundem Migosiem. [ Dane na dzień: 1.08.2013 ]