Właśc. Wojciech [Sławomir] Kurpiewski. Trzykrotny wicemistrz świata i wielokrotny mistrz Polski. Kajakarz Admiry Gorzów Wlkp. Zdobywca srebrnego medalu igrzysk olimpijskich - drugiego medalu olimpijskiego w historii gorzowskiego sportu.

Urodzony w Nowym Dworze Mazowieckim. Zmarł w Providence (Rhode Island, USA). Absolwent Technikum Samochodowego w Warszawie. Starty rozpoczął w 1979 roku w MKS Świt Nowy Dwór Mazowiecki. Wychowanek trenera Olgierda Światowiaka. W 1981 roku powołany do kadry narodowej juniorów, a w 1985 do kadry seniorów. Pierwsze znaczące sukcesy odniósł w 1986 roku. Został mistrzem Polski w wyścigu K-1 na 500 metrów oraz brązowym medalistą mistrzostw świata w Montrealu (Kanada) w wyścigu czwórek na 1000 metrów. W 1988 roku wystartował podczas igrzysk olimpijskich w Seulu (Korea Południowa) w K-2 na 500 metrów i K-4 na 1000 metrów. W tym samym roku został zawodnikiem Gwardii Opole, a rok później (w 1989 roku) rozpoczął starty w Admirze Gorzów Wlkp (trener: Jerzy Krajewski). Już w 1990 roku zdobył dla gorzowskiego klubu trzy złote medale mistrzostw Polski: w K-2 na 500 metrów (z Andrzejem Liminowiczem) oraz w osadzie K-4 w wyścigach na 500 i 1000 metrów. W 1992 roku odniósł swój największy sukces, zdobywając (z Maciejem Freimutem z Zawiszy Bydgoszcz) srebrny medal igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) w wyścigu K-2 na 500 metrów. Karierę zakończył w 1993 roku.

Wyjątkowo wszechstronny zawodnik. Startował na dystansach 500 i 1000 metrów, w K-1 (jedynka), K-2 (dwójka) i K-4 (osada czteroosobowa). Jego stałym partnerem w reprezentacji był M. Freimut, a trenerem Michał Brzuchalski. Dwukrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich, sześciokrotnie w mistrzostwach świata (zdobywając pięć medali). W mistrzostwach Polski seniorów zdobył 13 złotych medali w różnych konkurencjach. Jako zawodnik Admiry, obok medalu olimpijskiego, w 1993 roku zdobył srebrny medal mistrzostw świata.

W 1992 roku został zwycięzcą plebiscytu sportowego "Gazety Lubuskiej" na najpopularniejszego sportowca województwa gorzowskiego. W 1993 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi i Medal Za Zasługi dla Miasta Gorzowa Wlkp. Dwukrotnie odznaczony Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery (w 1993 roku) wyjechał z rodziną do USA. Mieszkał w Providence (stan Rhode Island) z żoną Ewą oraz synami Arielem i Kajetanem. Pracował jako kierowca ciężkiej ciężarówki (Truck driver). [ Dane na dzień: 10.10.2016 ]