Właśc. Wiktor [Zdzisław] Kinecki. Działacz partyjny i państwowy. Ostatni I sekretarz KW PZPR w Gorzowie Wlkp. Poseł na Sejm PRL VII kadencji (1976-1980).
Urodzony w Międzychodzie (obecnie woj. wielkopolskie). Z Gorzowem związany w latach 1986-1990. Szkołę średnią ukończył w Międzychodzie (1945-1949). Absolwent socjologii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza i Wydziału Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1970). Pracował jako roznosiciel gazet i zecer w międzychodzkiej drukarni H. Buchwold. Od 1948 roku działacz młodzieżowy. W latach 1949-1957 związany ze Związkiem Młodzieży Wiejskiej i Związkiem Młodzieży Polskiej [ZMP]: najpierw jako członek Zarządu Głównego, w latach 1950-1951 jako kierownik Referatu Harcerskiego przy ZW ZMP w Poznaniu, a od 1951 do 1956 roku jako zastępca kierownika Wydziału Harcerskiego przy ZG ZMP. W 1953 roku wstąpił do PZPR. Był stałym delegatem Polski w sekretariacie Światowej Federacji Młodzieży Demokratycznej w Budapeszcie (1958-1962). W latach 1963-1969 w Związku Harcerstwa Polskiego. Najpierw jako zastępca naczelnika, a od 1964 roku naczelnik ZHP. Jednocześnie był członkiem Biura Politycznego KC PZPR (1964-1980). W 1970 roku został zastępcą kierownika Wydziału Zagranicznego KC PZPR.
W latach 1971-1975 ambasador w Republice Indii z jednoczesną akredytacją w Sri Lance, Singapurze i Nepalu. Po powrocie do Polski został I sekretarzem KW PZPR i jednocześnie przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Siedlcach. Od 1976 roku, przez cztery lata, był posłem na Sejm PRL VII kadencji (okręg Siedlce). W 1979 roku został ambasadorem nadzwyczajnym PRL w dawnej Jugosławii. Po powrocie z Belgradu został mianowany na stanowisko I sekretarza KW PZPR w Gorzowie, które objął 15 stycznia 1986 roku. W lipcu tegoż roku został ponownie wybrany na członka KC PZPR. W 1989 roku kandydował do senatu. Pod koniec 1989 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę i zrezygnował z funkcji I sekretarza KW PZPR w Gorzowie. Był jednocześnie ostatnim I sekretarzem tej organizacji w Gorzowie.
Był także członkiem Prezydium ZG Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (1964-1970) i wiceprezesem ZG Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Indyjskiej (1978). Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Złotym Krzyżem Za Zasługi dla ZHP. [ Dane na dzień: 2.08.2012 ]