Właśc. August [Friedrich] Cranz. Publicysta i satyryk. Także radca królewski.
Urodzony we wsi Marwitz (obecnie Marwice w gminie Lubiszyn, w powiecie gorzowskim). Zmarł w Berlinie (Niemcy). Niepokorny syn luterańskiego pastora w parafii Marwitz (Neumark), znany z barwnego i hulaszczegu trybu życie. W Landsbergu ukończył szkołę mieszczańską, a w Halle studiował teologię i prawo. W 1772 roku w Berlinie podjął pracę nauczyciela dzieci zamożnej rodziny Solmsów. Później osiadł w Kleve. Był radcą wojennym i radcą podatkowym, ale na skutek zaniedbań i nadużyć musiał podać się do dymisji. Od 1773 roku żył z pisania, m.in. był redaktorem tygodnika w Kleve. Pisał wiersze i utwory satyryczno-ironiczne. W 1776 roku ukazała się jego pierwsza ważna książka Gallerie Der Touffel Bestohend in Einer Auserlosenen Sammlung Von Gemählden, Moralisch Politischer Figuren, Deren Originale Swischen Himmel Und Erden (Frankfurt u. Leipzig d. i. Düsseldorf), wydana pod pseudonimem Pater Gassner der Jüngere. W 1779 roku powrócił do Berlina. Mieszkał i tworzył także w Poczdamie. Szybko stał się poczytnym pisarzem. Zdobył uznanie ówczesnych elit za bezkompromisowość, za poszukiwanie w swojej twórczości prawdy i wolności. Do wielbicieli jego talentu należał m.in. król Fryderyk Wielki, który wspomagał go finansowo, interweniował u cenzorów, gdy próbowali nakładać na jego dzieła zakaz publikacji. Wówczas ukazały się m.in. Bockiade (1779, Frankfurt a/M.), Lieblingsstunden (1779, Berlin), Nachricht von einer schönen That (1781), Beiträge zur Chronika von Berlin (1781) oraz Charlatanerien in alphabetischer Ordnung als Beyträge zur Abbildung und zu den Meynungen des Jahrhunderts (1781). Przez pewien czas Cranz otrzymywał królewską emeryturę, jednak rozrzutny tryb życia sprawił, że popadł w długi i w 1784 roku musiał uciekać przed wierzycielami do Hamburga. Tam, po publikacji serii krytycznych tekstów, popadł w konflikt z poselstwem Holandii. Po skardze ambasadora tego kraju, w październiku 1875 roku został deportowany z Hamburga, z zakazem powrotu do miasta. W pobliskiej Altonie (dzisiaj dzielnica Hamburga) poślubił młodą i zamożną dziewczynę. W 1787 roku oboje zamieszkali w Berlinie, gdzie – korzystając z popularności Cranza i jego znajomości z wpływowymi osobistościami – prowadzili salonowe życie. Brak informacji, co było przyczyną rozpadu małżeństwa. Wiadomo jedynie, że zostało unieważnione z winy Cranza.
Przez wielu krytyków uważany jest za jeden z największych niemieckich talentów literackich tamtego okresu. Nie dbał jednak o swój wizerunek i dorobek. Większość jego pojedynczych tekstów, polemik, broszur czy zbiorów satyrycznych ukazało się jako dzieła anonimowe. Posługiwał się też pseudonimem Pater Gassner der Jüngere. Zmarł w Berlinie w biedzie i zapomnieniu. W 1996 roku ukazała się jego biografia pt. August Friedrich Cranz, ein Kgl. preußischer Kriegsrath als Schriftsteller von Profession, pióra Dietera Reichelta. [ Dane na dzień: 13.06.2014 ]