Właśc. Elżbieta [Małgorzata] Ciaszkiewicz. Obecnie Elżbieta Coget. Siatkarka. Wychowanka MKS Znicz Gorzów. Reprezentantka i medalistka mistrzostw Polski. Mieszka we Francji.
Urodzona w Gorzowie Wlkp. Uczennica Szkoły Podstawowej nr 5 (1963-1971) i Liceum Ekonomicznego (1971-1975) w Gorzowie. Do uprawiania siatkówki namówił ją brat Marek Ciaszkiewicz – później czołowy Polski siatkarz, mistrz Polski i reprezentant kraju. Debiutowała w 1971 roku w MKS Znicz Gorzów pod okiem trenera Władysława Kosowicza. Reprezentowała barwy Znicza w szkolnych rozgrywkach młodzieżowych oraz w rozgrywkach ligi okręgowej. Wielokrotnie powoływana do reprezentacji województwa zielonogórskiego, z którą zdobyła m.in. mistrzostwo Polski juniorek (1973). W 1975 roku powołana do reprezentacji Polski juniorek (m.in. brązowy medal w Międzynarodowych Zawodach Przyjaźni w Mielcu i 6. miejsce w mistrzostwach Europy juniorek), a także do reprezentacji seniorek (debiut: 13 sierpnia w towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Czechosłowacji, trener Andrzej Niemczyk). W tym samym roku reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy seniorek (1975, 6. miejsce; Jugosławia, Negotin i Belgrad). Po ukończeniu Liceum Ekonomicznego i braku perspektyw dalszego rozwoju w Gorzowie (brak silnej drużyny siatkarskiej) przeniosła się do Warszawy. Tam podjęła studia i na cztery lata związała się z I-ligowym AZS-AWF Warszawa. Jej karierę przerwała poważna kontuzja kolana w 1976 roku. Operacja i późniejsza rehabilitacja sprawiły, że do gry powróciła w 1977 roku. W 1978 roku ponownie powołana do reprezentacji Polski przez trenera Huberta Wagnera. Brała udział m.in. w finałach mistrzostw świata (1978, 11. miejsce; ZSRR, Mińsk i Leningrad) oraz dwukrotnie w finałach mistrzostw Europy (1979, 8. miejsce; Francja, Orlean i Cannes oraz 1985, 7. miejsce; Holandia, Enschede i Sittard). W 1980 roku na krótko powróciła do Gorzowa i grała w barwach AZS-AWF Gorzów, przyczyniając się do awansu gorzowskiej drużyny do II ligi (trener Jan Łojewski). W 1980 roku przeszła do Gwardii Wrocław. W jej barwach grała do 1987 roku. Najlepszy w jej karierze był sezon 1985/1986. Przyczyniła się do zdobycia przez Gwardię brązowego medalu mistrzostw Polski, a w plebiscytach Polskiego Związku Piłki Siatkowej i katowickiego dziennika "Sport" została uznana najlepszą polską siatkarką roku. W 1987 roku odeszła z Gwardii i wyjechała z Polski. W sezonie 1987/1988 broniła barw II-ligowej włoskiej drużyny Polisportiva Libertas Caltagirone (Sycylia), a od 1988 roku francuskiej CVS Courrieres. W jej barwach zdobyła m.in. brązowy i srebrny medal drużynowych mistrzostw Francji, a także wystąpiła w rozgrywkach o Puchar Europy. Karierę zakończyła w 1996 roku.
W reprezentacji Polski wystąpiła w 163 meczach (w latach 1975-1987). Wywodzi się z usportowionej siatkarsko rodziny. Jej brat Marek Ciaszkiewicz jest trzykrotnym mistrzem Polski i wielokrotnym reprezentantem Polski. Podobnie jak Elżbieta Ciaszkiewicz, jest wychowankiem MKS Znicz Gorzów, a karierę kontynuował także w Gwardii Wrocław. Mistrzynią Polski i reprezentantką kraju jest również jej bratanica, a córka Marka Ciaszkiewicza - Karolina Ciaszkiewicz-Lach, wychowanka Gwardii Wrocław. Utrzymuje stałe kontakty z Polską i Gorzowem. [ Dane na dzień: 14.11.2014 ]