Znany też jako Nosorożec Stefania. Potoczna nazwa szkieletu nosorożca, żyjącego ok. 100 000 lat temu, odkrytego w pobliżu Gorzowa Wielkopolskiego podczas prac przy budowie obwodnicy S3 w 2016 roku.

Szkielet odkryty przez pracowników firmy Alwikor sp. z o.o. pracujących przy przekopie drogowym w pobliżu węzła drogowego Gorzów Wielkopolski Zachód. Pierwsze szczątki (kość tylnej kończyny, kilka kręgów oraz żebra) zostały przewiezione do Zakładu Paleozoologii Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie ustalono, że należą do kopalnego nosorożca Stephanorhinus kirchbergensis (wymarły rodzaj ssaków nieparzystokopytnych z rodziny nosorożców). Dalsze prace wykopaliskowe doprowadziły do odkrycia ponad 100 kości, w tym kompletnej czaszki z 24 zębami (częściowo uszkodzonej na skutek upływu czasu), niemal całego odcinka szyjnego kręgosłupa, prawie wszystkich żeber, miednicy, itd.

Jak dotąd w Europie odkryto kilkadziesiąt fragmentów i pojedynczych kości nosorożca tego gatunku. Znalezisko koło Gorzowa jest pierwszym tak dobrze zachowanym (ocalało ok. 85 proc.) szkieletem Stephanorhinus kirchbergensis. Dzięki temu m.in. po raz pierwszy udało się dokonać szacunkowych pomiarów tego gatunku (ok. 1,8 metra wysokości w kłębie i pomiędzy 3,0 a 3,15 metra długości od czubka nosa do nasady ogona). Na podstawie badań (m.in. stan starcia zębów, stan kości i budowa miednicy), naukowcy przypuszczają, że osobnik miał ok. 35 lat i mógł być samicą.

Całość prac wykopaliskowych i badawczych szkieletu została objęta programem Życie i śmierć wymarłego nosorożca (Stephanorhinus sp.) z zachodniej Polski w świetle interdyscyplinarnych badań paleośrodowiskowych (2017).

Nosorożec został upamiętniony muralem na jednej z kamienic przy » ulicy Bolesława Chrobrego w Gorzowie, który powstał z inicjatywy Wydziału Promocji i Informacji Urzędu Miasta. [ Dane na dzień: 23.05.2023 ]