Także: Noncia Markowska. Romka. Honorowy Obywatel Miasta Gorzowa Wielkopolskiego. W czasie II wojny światowej uratowała około 50 dzieci pochodzenia romskiego i żydowskiego. Pierwsza w historii osoba narodowości romskiej odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Urodzona w wędrownym taborze w okolicach Stanisławowa (obecnie Ukraina). Po wybuchu II wojny światowej, uciekając ze Lwowa przed Rosjanami, przybyła na tereny okupowane przez Niemców. W 1941 roku jako jedna z nielicznych, i jedyna z rodziny Markowskich, przeżyła egzekucję taboru, jakiej dokonali Niemcy w lesie w okolicach Białej Podlaskiej. W czasie wojny zamieszkała w Rozwadowie (dzisiaj dzielnica Stalowej Woli). Tam została aresztowana wraz z mężem i przewieziona do getta w Lublinie. Przebywała też w gettach w Łodzi i Bełżcu koło Tomaszowa Lubelskiego. Po ucieczce z Bełżca powróciła do Rozwadowa. Pracowała na kolei, co dawało jej dostęp do transportów wiozących rodziny romskie i żydowskie do obozów zagłady, m.in. w Auschwitz. Podczas postojów transportów udało się jej przejąć od matek kilkoro (kilkanaścioro) dzieci. Wśród nich m.in. trzyletniego wówczas Karola Parno-Gierlińskiego, później znanego rzeźbiarza, prozaika i poetę. Potajemnie wyjeżdżała w miejsca, gdzie Niemcy dokonywali mordów na społeczności romskiej, w poszukiwaniu dzieci, które mogły przeżyć egzekucję. Według różnych źródeł (m.in. badań zleconych przez Kancelarię Prezydenta RP) mogła w ten sposób odnaleźć i uratować około 50 dzieci.

Po wojnie wróciła do życia w taborze, z którym zatrzymywała się m.in. w Gdańsku, we wsi koło Poznania, gdzie z mężem podjęła pierwszą próbę osiedlenia się na stałe, w Legnicy i Gorzowie. Po wydanej w 1952 roku przez Prezydium Rządu uchwale W sprawie pomocy ludności cygańskiej przy przechodzeniu na osiadły tryb życia zamieszkała w Gorzowie na stałe.

Stała się bohaterką filmu dokumentalnego Puri Daj (2006) Agnieszki Arnold. W 2016 roku na ścianie Gimnazjum nr 20 na warszawskiej Ochocie, a w 2017 roku na ścianie Szkoły Podstawowej nr 1 w Gorzowie, powstały murale przedstawiające Alfredę Markowską. Autorem tego drugiego jest Leszek Michta.

Za bohaterstwo i niezwykłą odwagę oraz za szczególne zasługi w ratowaniu życia ludzkiego została odznaczona przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006). W 2017 roku otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Gorzowa Wielkopolskiego. Żyła blisko 95 lat. [ Dane na dzień: 1.02.2021 ]