Łaźnia publiczna i placówka sportowo-rekreacyjna. Wybudowana w latach 1928-1930 według projektu berlińskiego architekta Fritza Crzellitzera, z inicjatywy i przy finansowym wsparciu landsberskiego przemysłowca i społecznika Maxa Bahra.
Jej najważniejszym elementem był basen o długości 25 m. Przed wojną łaźnia posiadała też 27 wanien i 8 kabin natryskowych. Z czasem łaźnia straciła na znaczeniu. W latach 90. ub. wieku były już tylko 4 wanny i 2 natryski. Basen funkcjonował do 2002 roku. Wówczas jego nieckę zabudowano i przystosowano do potrzeb klubu tenisa stołowego Gorzovia Gorzów Wlkp. Nadal funkcjonują przychodnie rehabilitacyjne. W 2001 roku w holu odsłonięto (ponownie) popiersie Maxa Bahra - fundatora łaźni. Pod koniec 2014 roku, z okazji zbliżającej się 85. rocznicy wybudowania łaźni, Kamienica Artystyczna Lamus zorganizowała w jej wnętrzu koncert symfoniczny Echo łaźni. Występ kwartetu Straordinario i sekstetu Echo obejrzało ponad 300 osób.
[ strona wymaga uzupełnienia ]