Waisenhaus. Placówka dobroczynna mająca na celu opiekę nad sierotami, powstała około 1722 roku na wzór podobnej, działającej w Halle (Niemcy). Także szkoła i zakład poprawczy. Istniała do 1945 roku.

Powołana została na mocy rozporządzenia królewskiego, a sfinansowana przez fundację kapitana Meiera. Na jej potrzeby zakupiono budynek przy ówczesnej Schloßstraße 14-15 (obecnie ulica Obotrycka), w pobliżu domu burmistrza Johanna Conrada Schedego. Obiekt został przebudowany i odpowiednio przystosowany. Znajdowało się w nim m.in. osiem pokoi przeznaczonych na sypialnie, kuchnia i sześć innych izb. Uroczyste otwarcie Domu Sierot miało miejsce 28 stycznia 1724 roku, a jego pierwszym dyrektorem został jeden z pomysłodawców placówki, burmistrz Johann Severus Weinreich. Według regulaminu z 1836 roku, miało przebywać w niej 25 do 30 dzieci. Chłopców należało uczyć pisania i rachowania, także przędzenia wełny i robienia na drutach, dziewczęta - przędzenia wełny, robienia na drutach i przędzenia lnu⁽¹⁾. Po kilku latach działalności na sierociniec zaadaptowano również sąsiedni dom. W latach 1823-1824 oba domy rozebrano, a w ich miejsce firma budowlana Karla Ludwiga Wildego wybudowała nowy sierociniec, być może także przez niego zaprojektowany. W 1891 roku Dom Sierot został przeniesiony na Zechowerstraße 29a (obecnie ulica Warszawska). Był to piętrowy budynek z zagospodarowaną piwnicą i poddaszem. Przypuszczalnie w piwnicy znajdowała się jadalnia, kuchnia ze spiżarnią, magazyn, magiel i warsztaty dla chłopców. W 1920 roku przebywało w nim 13 chłopców, którzy mieszkali na parterze budynku, i 11 dziewcząt zajmujących I piętro. Na obu kondygnacjach znajdowały się sypialnie, pokoje mieszkalne i pokoje opiekunów, a na poddaszu były garderoby.

Pierwszy budynek, w którym mieścił się Dom Sierot (przy Schloßstraße 14), później zaadaptowano na potrzeby Miejskiej Kasy Oszczędności, urzędu podatkowego i ówczesnego urzędu stanu cywilnego. Po wojnie mieściła się w nim m.in. Komenda Miejska Milicji Obywatelskiej, a później Policji. Obecnie niezagospodarowany. Drugi budynek (przy Zechowerstraße 29a) został zniszczony w 1945 roku. [ Dane na dzień: 10.08.2014 ]