Żużlowiec. Wychowanek, zawodnik (2010-2022) i kapitan (2019-2022) » Stali Gorzów Wlkp. Czterokrotny indywidualny mistrz świata (2019, 2020, 2022, 2023), także srebrny (2018, 2021) i brązowy (2016) medalista indywidualnych mistrzostw świata (Speedway Grand Prix), srebrny medalista Speedway of Nations (2019, 2020 i 2021), indywidualny mistrz Europy (2012), drużynowy mistrz Europy (2022, 2023, 2024), indywidualny mistrz świata juniorów (2015), trzykrotny indywidualny mistrz Polski seniorów (2021, 2022, 2023), indywidualny wicemistrz Polski seniorów (2015, 2019, 2020) oraz młodzieżowy indywidualny mistrz Polski (2015). Pięciokrotny Indywidualny Międzynarodowy Mistrz Ekstraligii (2019, 2020, 2022, 2023, 2024). Trzykrotny zdobywca Złotego Kasku (2020, 2021, 2022), zwycięzca 32. Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda (2021). Najlepszy Sportowiec Polski 2019 roku w 85. Plebiscycie "Przeglądu Sportowego". W 2017 roku został uhonorowany tytułem » Wybitny Reprezentant Stali Gorzów.

Urodzony w Szczecinie. Mieszka w miejscowości Kinice koło Barlinka (woj. zachodniopomorskie). Starty rozpoczął na minitorze w » GUKS Speedway Wawrów. Licencję zawodniczą uzyskał w 2010 roku, a w ekstraklasie (ze względu na nieukończone 16 lat) zadebiutował dopiero w 2011 roku. Wcześniej, w 2010 roku, zdobył złoty medal młodzieżowych drużynowych mistrzostw Polski (Łódź). We wrześniu 2011 roku w Gorzowie zdobył tytuł młodzieżowego indywidualnego wicemistrza Polski. W 2011 roku, obok Stali Gorzów, reprezentował też barwy Gnistorna Malmo (Szwecja). W czerwcu 2012 roku stał się sensacją żużlowych mistrzostw świata. W turnieju o Grand Prix Polski rozgrywanym w Gorzowie, startując z "dziką kartą", zajął trzecie miejsce. W sierpniu tego samego roku w Opolu zdobył tytuł indywidualnego mistrza Europy juniorów, a 1 września w Gnieźnie przyczynił się do zdobycia przez polskich juniorów drużynowego mistrzostwa świata. Stały uczestnik cyklu Speedway Grand Prix (od 2016 roku). Drużynowy mistrz (2014, 2016, 2023⁽¹⁾ i 2024⁽¹⁾), wicemistrz Polski (2012, 2018 i 2020) oraz brązowy medalista tych rozgrywek (2011, 2017 i 2021). Mistrz (2014, 2017, 2023⁽¹⁾ i 2024⁽¹⁾) i wicemistrz Polski (2013, 2015 i 2019) par klubowych seniorów. Czterokrotny drużynowy mistrz (2012, 2014, 2015 i 2016) oraz wicemistrz (2103) świata juniorów. Zdobywca złotego (2016, 2017 i 2023) i brązowego (2015) medalu Drużynowego Pucharu Świata. Zwycięzca cyklu Speedway Best Pairs (2016 i 2017). Zdobywca złotego medalu podczas The World Games (igrzyska sportów nieolimpijskich) w 2017 roku. W 2016 roku, jako dziewiąty Polak w historii, a trzeci wychowanek Stali Gorzów (po » Edwardzie Jancarzu i » Zenonie Plechu), zdobył medal indywidualnych mistrzostw świata. Zwyciężca » Memoriału im. Edwarda Jancarza (2018 i 2024). Laureat nagrody Złotego Szczakiela w kategorii Najlepszy Polski Zawodnik (2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021 i 2022) oraz Najlepszy Polski Junior (2015 i 2016), przyznawanej corocznie podczas Gali PGE Ekstraligi. Najlepszy sportowiec województwa lubuskiego w 2018 i 2019 roku według » plebiscytu » "Gazety Lubuskiej". W 2019 roku jako trzeci Polak, po Jerzym Szczakielu (1973) i » Tomaszu Gollobie (2000), zdobył tytuł indywidualnego mistrz świata. Sukces powtórzył w 2020 i 2022 roku, stając się pierwszym polskim żużlowcem, który zdobył tytuł najlepszego żużlowca świata kilkukrotnie. Jest też trzecim zawodnikiem w historii cyklu Grand Prix na świecie (po Tonym Rickardssonie i Nickim Pedersenie), który zdobył tytuł indywidualnego mistrza świata rok po roku. W 2021 roku w Lesznie zdobył pierwszy tytuł indywidualnego mistrza Polski seniorów. Z racji rozgrywania finału w Lesznie mistrz Polski otrzymał także puchar zwycięzcy 71. Memoriału Alfreda Smoczyka. Jako pierwszy zawodnik w historii prestiżowego turnieju o Złoty Kask w latach 2020-2022 zdobył to trofeum trzy razy z rzędu. W 2022 roku zakończył starty w barwach Stali Gorzów i podpisał kontrakt z Motorem Lublin.

Startuje również w ligach zagranicznych: w Anglii, w sezonie 2014, bronił barw Birmingham Brummies⁽²⁾, w Szwecji, w latach 2014-2021, startował w Elit Vetlanda, z którą zdobył dwukrotnie drużynowe mistrzostwo Szwecji (2014-2015), a w Danii jeździł w Slangerup Speedway Klub (2019). Od 2022 roku broni też barw szwedzkiej drużyny Lejonen Gislaved. Średnia biegopunktowa Bartosza Zmarzlika w okresie startów w Stali Gorzów: 1,464 (2011), 1,847 (2012), 1,783 (2013), 2,055 (2014), 2,333 (2015), 2,477 (2016 - pierwsze miejsce w kraju), 2,402 (2017 - pierwsze miejsce), 2,575 (2018 - pierwsze miejsce), 2,410 (2019 - drugie miejsce), 2,430 (2020 - trzecie miejsce), 2,650 (2021 - pierwsze miejsce) i 2,679 (2022 - pierwsze miejsce).

W 2016 roku uplasował się na 8., a w 2018 na 6. miejscu w prestiżowym dorocznym plebiscycie "Przeglądu Sportowego" i TVP na najlepszego sportowca Polski, a przez "Tygodnik Żużlowy" został uznany najpopularniejszym polskim żużlowcem. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2019), Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2022) i » Odznaką Honorową Miasta Gorzowa Wielkopolskiego (2017). Uczestnik kampanii promocyjnej » Gorzów # Stąd Jestem (2018). Na żużlu startował również jego starszy brat » Paweł Zmarzlik. [ Dane na dzień: 1.10.2023 ]