Doktor psychologii, pionier oświaty, nauczyciel i wychowawca młodzieży.

Urodzony w Warszawie. Z Gorzowem wielkopolskim związany od 1945 roku. Zmarł tamże. W latach 1933-1937 studiował na czterech kierunkach na Uniwersytecie Warszawskim. Był nauczycielem w warszawskich szkołach średnich. Za udział w powstaniu warszawskim wywieziony do niemieckich obozów pracy na Śląsku i w Czechach. W Gorzowie współorganizował Miejskie Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące (późniejsze » I Liceum Ogólnokształcące). Uczył tam języka polskiego do 1950 roku, kiedy to został odsunięty za poglądy polityczne. Potem pracował m.in. w Technikum Elektro-Mechanicznym i w Państwowej Szkole Medycznej Pielęgniarstwa Psychiatrycznego w Gorzowie. W 1973 roku obronił doktorat z psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1969-1979 pracował w Państwowym Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gorzowie. Po przejściu na emeryturę pracował w Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Strzelcach Krajeńskich. Pełnił również funkcję biegłego w Sądzie Wojewódzkim w Zielonej Górze (do 1984 roku) i Sądzie Biskupim w Gorzowie (do początku lat dziewięćdziesiątych).

Pochowany w » Alei Zasłużonych na » cmentarzu komunalnym w Gorzowie. [ Dane na dzień: 8.03.2022 ]