BATOR Andrzej [1960- ]

Andrzej Bator Baryton. Śpiewak światowych scen operowych i estrad. Pianista, kompozytor, wykładowca, juror konkursów wokalnych, działacz społeczny.

Urodzony w Bledzewie koło Skwierzyny. W Ognisku Muzycznym w Międzyrzeczu uczył się gry na fortepianie (m.in. u Floriana Matusznego i Donaty Marzec). Absolwent Szkoły Muzycznej II Stopnia w Zielonej Górze (1979, śpiew u Lidii Gawrylarz). W 1979 roku w Warszawie jako jeden z dwóch kandydatów (z półtora tysiąca ubiegających się) przeszedł pomyślnie egzamin na chórzystę Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze". Szkolił się pod okiem Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej – legendarnej założycielki Zespołu. W "Mazowszu" śpiewał w latach 1979-1980. Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1987, klasa śpiewu operowego u prof. Marii Kunińskiej-Opackiej). W trakcie studiów współpracował z Operą Narodową i Operetką Warszawską. W tym samym czasie wyjechał na pięciomiesięczne stypendium do USA (1985). Śpiewał m.in. w Stamford Corn Exchange Theatre w Nowym Jorku w operze Wolfganga Amadeusza Mozarta Don Giovanni (1985, partia Komandora).

Za swój debiut sceniczny w Polsce uważa koncert w » Państwowej Szkole Muzycznej I Stopnia w Gorzowie (rok 1987). Po powrocie do USA związał się z uznanym pianistą polskiego pochodzenia, prof. Tadeuszem Sadłowskim, który miał duży wpływ na jego dalszą karierę. Wokalnie szkolił się u najsłynniejszych gwiazd Metropolitan Opera i La Scali: Evengeliny Colon, Atheny Lampropulos, Anny Balos, Bruno Pola, Alfonso Cantu i Luciano Pavarottiego. Poznał słynną aktorkę i piosenkarkę polskiego pochodzenia, Polę Negri (właśc. Apolonia Chałupiec). Do swojego repertuaru włączył m.in. śpiewany przez nią filmowy szlagier Tango Notturno (1937, autor: Hans-Otto Borgmann), a dla niej skomponował m.in. bolero Tanza Pola Negri i Oczy Poli Negri (muzyka i słowa).

Koncertował przed królową angielską Elżbietą II, prezydentem USA Ronaldem Reaganem i papieżem » Janem Pawłem II (dwukrotnie: w Castel Gandolfo we Włoszech w 1982 roku (pieśń Ave Maria) i w Katedrze św. Patryka w Nowym Jorku w 1988 w koncercie z okazji 10-lecia jego pontyfikatu). Śpiewał podczas koncertu z okazji 500-lecia odkrycia Ameryki (El Teatro Del Barrio, Nowy Jork, 1992), a także podczas koncertu zorganizowanego przez ONZ dla ambasadorów z całego świata (1992, arie i pieśni w 11 językach). Występował też w Instytucie Generała Sikorskiego w Londynie podczas uroczystości odsłonięcia portretu królowej matki autorstwa Barbary Hamilton (2002) i podczas międzynarodowego koncertu galowego w Sydney Opera House (2006). Uczestniczył w koncertach wokalnych w Budapeszcie i Wiedniu.

Jego repertuar zawiera arie i pieśni Vincenzo Belliniego, Johannesa Brahmsa, Fryderyka Chopina, Piotra Czajkowskiego, Gaetano Donizettiego, Mieczysława Karłowicza, Franciszka Liszta, Witolda Lutosławskiego, Stanisława Moniuszki, W. A. Mozarta, Stanisława Niewiadomskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Siergieja Rachmaninowa, Franciszka Shuberta, Roberta Shumanna, Dmitrija Szostakowicza i Giuseppe Verdiego, w tym pieśni religijne i patriotyczne.

Powrócił do Polski w 1995 roku. Współpracował z Operą Narodową i Operetką Warszawską. Koncertował m.in. w filharmonii w Białymstoku, Koszalinie, Łomży, Wrocławiu i Zielonej Górze. W Gorzowie śpiewał w » Teatrze im. J. Osterwy (1993, Pieśni, które zdobyły świat, w » Katedrze (koncert Najpiękniejsze kolędy świata), w » Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Z. Herberta (2022), w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (Koncert pieśni maryjnych) i Najświętszego Zbawiciela (2024, Koncert kolęd i pieśni maryjnych) oraz w Gorzowskim Towarzystwie Muzycznym. Był bohaterem programu pt. Jeszcze powrócę do Ciebie Polsko » Izabeli Patek (Radio "Zachód") zorganizowanym przez klub » Na Zapiecku (2023).

Okazjonalnie śpiewał także w miejscach związanych z kultem religijnym: w Gietrzwaldzie (2000, 2012, 2023), Medziugorie (2000), Rokitnie (2016), Fatimie (2017), La Salete (2017), Lourdes (2017) i Wilnie (2023). Skomponował ok. 50 pieśni Maryjnych.

Uczestniczył w koncertach, z których dochód był przeznaczony na cele charytatywne – m.in. w Sali Kongresowej w Warszawie, Galerii Porczyńskich, we Wschowie (wspólnie z Violettą Villas). Był jurorem międzynarodowych konkursów wokalnych (m.in. podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Niepokalanowie i Konkursie Wokalnym im. Stanisława Jopka w Otrębusach).

W latach 70. brał udział w pielgrzymkach na Jasną Górę prowadzonych z Gorzowa m.in. przez księdza » Witolda Andrzejewskiego. W 2007 roku w Goruńsku (powiat międzyrzecki, woj. lubuskie) założył Towarzystwo Śpiewacze "O Sole Mio". Honorowy Obywatel Bledzewa i Kramska (obecnie woj. wielkopolskie). Od 2018 roku jest wykładowcą Lubelskiej Akademii WSEI (emisja głosu i komunikacja interpersonalna na Wydziale Pedagogicznym).

Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (2023), odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej (2023), odznaką Za Zasługi na Rzecz Województwa Lubuskiego (2023) i Złotą Odznaką za Zasługi dla Rzemiosła Lubuskiego (2024). Osobowość Roku 2021 według "Gazety Lubuskiej". W 2009 roku w Bledzewie obchodził benefis 30-lecia pracy artystycznej. Posiada tytuł szlachecki herbu Bator. [ Dane na dzień: 2.02.2024 ]

Autor: Kazimierz Ligocki / zdjęcie: Bogdan Bloch
Prawa autorskie do tekstów i zdjęć zastrzeżone ©.

Źródło: [1] - Andrzej Bator
Zobacz też : » MUZYKA, TANIEC, ŚPIEW