BAJSAROWICZ Michał [1963- ]

Michał Bajsarowicz Artysta malarz, rzeźbiarz, scenograf i plakacista. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków.

Urodzony w Drawsku Pomorskim (obecnie woj. zachodniopomorskie). Od najmłodszych lat mieszka w Gorzowie Wlkp. Ukończył Technikum Budowlane w Gorzowie, ale poświęcił się sztuce. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi i Poznaniu (1992, dyplom w pracowni rysunku prof. Bogdana Wegnera). Po uzyskaniu dyplomu otworzył własną pracownię artystyczną, a w latach 1992-1993 był też instruktorem plastyki w Miejskim Centrum Kultury w Gorzowie. Specjalizuje się w akcie, który traktuje jako motyw i pretekst w poszukiwaniach formalnych. W pracach często łączy malarstwo z rysunkiem. Autor scenografii do sztuk w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie, m.in.: Łagodna (1993, reż. Stanisław Kuźnik), Puchatek, Prosiaczek, Kłapouchy, Królik i inni (1994, reż. S. Kuźnik), Konopielka (1994, reż. Jerzy Nowacki), Sie kochamy (1995, reż. S. Kuźnik) i Sextet o miłości 1995, reż. Cezary Żołyński). Wystawiał m.in. w Austrii, Niemczech, Turcji i we Włoszech. Jest autorem rysunków wykorzystanych w dokumentalnym filmie o Krzysztofie Arciszewskim pt. Konkwistador po polsku (2003), a także popiersia Friedricha Schleiermachera (2009, ustawionego na dziedzińcu należącego do Akademii im. Jakuba z Paradyża Centrum Badań Euroregionalnych przy ulicy Kazimierza Wielkiego), popiersia Wincentego Witosa (2011, przy zbiegu ulic Herberta i Hejmanowskiej) oraz Ławeczki Nelly upamiętniającej pisarkę Christę Wolf (2015, przy ulicy Sikorskiego). Uczestnik pierwszej edycji wystawy Pokolenia sztuki gorzowskiej (2011). [ Dane na dzień: 31.08.2018 ]

Autor: Kazimierz Ligocki / zdjęcie: archiwum WiMBP
Prawa autorskie do tekstów i zdjęć zastrzeżone ©.

Źródła: [1] - "Who is who w Polsce"; [2] - "Słownik landsberskich i gorzowskich twórców kultury" - praca zbiorowa [tam: Krystyna Kamińska] - 2007; [3] - "Arsenał Gorzowski"
Zobacz też : PLASTYCY, FOTOGRAFICY | TWÓRCY