Duchowny rzymskokatolicki. Biskup. Administrator apostolski w Gorzowie Wlkp. (1945-1951) Także biskup koadiutor archidiecezji gdańskiej (1951-1964) i biskup diecezji gdańskiej (1964-1971).

Urodzony w miejscowości Trzemeszno koło Gniezna (obecnie woj. wielkopolskie). Zmarł w Warszawie. 15 marca 1924 roku w katedrze gnieźnieńskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Edmunda Dalbora, a dwa tygodnie później objął parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa w Poznaniu. W połowie 1927 roku rozpoczął dwuletnie studia prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Jako doktor prawa kanonicznego w latach 1929–1930 był aplikantem w Kongregacji Soboru ds. Duchowieństwa i Trybunale Świętej Roty Rzymskiej. Po powrocie do Polski zajmował m.in. stanowiska notariusza, referenta kurii arcybiskupiej, adwokata, a następnie wiceoficjała Metropolitarnego Sądu Duchownego w Poznaniu. 3 października 1939 został aresztowany przez władze hitlerowskie. Przez rok przetrzymywany był w Poznaniu i w klasztorze Bernardynów w Kazimierzu Biskupim. W latach 1940-1941 więzień obozu koncentracyjnego w Dachau, a przez kilka miesięcy 1940 roku obozu w Mauthausen-Gusen. Na początku 1941 roku został zwolniony przez Niemców pod warunkiem (którego nie dotrzymał) porzucenia kapłaństwa. Po wojnie powrócił do pracy w kurii poznańskiej, gdzie zajmował stanowisko kanclerza. 15 sierpnia 1945 roku kardynał August Hlond mianował go administratorem administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich, w tym administracji apostolskiej z siedzibą w Gorzowie Wlkp. Podniósł go również do godności infułata.

Ksiądz Edmund Nowicki oficjalnie objął urzędowanie w Gorzowie 1 września 1945 roku, a 28 października tegoż roku odbył się jego ingres do » Katedry gorzowskiej. W okresie swojego urzędowania od podstaw zorganizował kościelną administrację. Dzień przed ingresem uroczyście otworzył kurię biskupią (w dawnej » willi Bahrów), a następnie powołał sąd duchowny. Utworzył Niższe Seminarium Duchowne w Gorzowie i Słupsku oraz Konwikt Biskupi we Wschowie (później Niższe Seminarium Duchowne), powołał do życia diecezjalną Caritas, erygował wiele parafii i nadzorował odbudowę zniszczonych kościołów. Utworzył wydawnictwo i zapoczątkował wydawanie pisma urzędowego Zarządzenia Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej. Ustanowił też kolegium konsultorów.

26 stycznia 1951 roku ks. Edmund Nowicki został usunięty przez władze państwowe z terenu administracji apostolskiej. Jak podano oficjalnie: w związku z likwidacją stanu tymczasowości w administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich. Na jego miejsce Rada Konsultorów Administracji Gorzowskiej wybrała ks. prałata » Tadeusza Załuczkowskiego, którego Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński mianował też swoim wikariuszem generalnym dla terytorium Ordynariatu Gorzowskiego.

Ksiądz Edmund Nowicki po wydaleniu z Gorzowa schronił się na kilka miesięcy u zakonnic w Poznaniu, dzięki czemu ustrzegł się przed internowaniem. W tym czasie pełnił funkcję biskupa redyzedncjonalnego, jednak bez prawa wyświęcania księży. 24 kwietnia 1951 roku został mianowany biskupem koadiutorem sedi datus w Gdańsku i biskupem tytularnym Hadriane. Sakrę biskupią potajemnie przyjął 26 września 1954 roku w Poznaniu z rąk arycbiskupa Walentego Dymka oraz biskupów Franciszka Jedwabskiego i Lucjana Bernackiego. 8 grudnia 1956 roku przejął diecezję gdańską. Brał udział w obradach II Soboru Watykańskiego (1962-1965).

Gorzów odwiedził ponownie w 1966 roku jako uczestnik uroczystości milenijnych. Zmarł 10 marca 1971 w warszawskiej klinice w wyniku powikłań pooperacyjnych. Został pochowany w krypcie biskupów gdańskich w archikatedrze w Gdańsku Oliwie. Za zasługi dla kościoła uhonorowano go m.in. ulicą Bp. Edmunda Nowickiego, przy której mieści się Kuria Metropolitala Gdańska, a także pamiątkową tablicą na ścianie Gdańskiego Seminarium Duchownego, którego był założycielem. W 1999 roku ksiądz » Tadeusz Lityński (późniejszy biskup pomocniczy diecezji zielonogórsko-gorzowskiej) obronił pracę magisterską i licencjacką z prawa kanonicznego pt. Troska ks. Edmunda Nowickiego jako rządcy Kościoła Gorzowskiego o dyscyplinę duchowieństwa w latach 1945-1951. Od końca 2023 roku skwer przy zbiegu ulicy Przemysłowej z ulicą Woskową nosi imię księdza infuata Edmunda Nowickiego. [ 19.06.2012 / Dane na dzień: 4.08.2025 ]