Właśc. Piotr [Wacław] Głażewski. Kajakarz, trener. Współtwórca największych sukcesów gorzowskich kajakarek. Trener olimpijskiej kadry kobiet.

Urodzony w Krasnystawie (woj. lubelskie). Zmarł w Gorzów Wlkp. Debiutował w 1968 roku w szkółce kajakowej działającej przy Szkole Podstawowej nr 10 (opiekun Edward Cieślewicz), a rok później rozpoczął treningi w Zniczu Gorzów Wlkp. Pod opieką jedynego trenera Piotra Filaka już w 1970 roku zajął trzecie miejsce podczas Igrzysk Młodzieży Szkolnej w czwórce na dystansie 1000 metrów. Jako junior zdobył trzy medale mistrzostw Polski (m.in. brązowy w 1974 roku, w K-2 na 500 metrów, z Januszem Gradem). W 1975 roku wystartował w mistrzostwach Polski seniorów, zajmując piąte miejsce w wyścigu K-1 na 10 000 metrów. W 1977 roku, wchodząc w wiek seniora, nie podjął startów i zakończył karierę. Rok później rozpoczął pracę jako trener w MKS Znicz Gorzów, a później - w 1994 roku - w MKKS Gorzów (Międzyszkolny Kajakowy Klubu Sportowy), którego był współzałożycielem. Z wykształcenia mechanik, który kajakarstwo traktował jako hobby, w krótkim czasie stał się jednym z najlepszych polskich trenerów. Wraz z żoną Krystyną Głażewską (kajakarka, wcześniej znana jako Krystyna Szarkowska) w gorzowskim MKKS-ie wyszkolili medalistów mistrzostw Polski, świata i igrzysk olimpijskich. Ich wychowankami byli m.in. Małgorzata Czajczyńska, Rafał Głażewski, Aneta Pastuszka, Karolina Sadalska (później: Sadalska-Głażewska), Joanna Skowroń i Beata Sokołowska. W 1994 roku został powołany na trenera kadry polskich juniorek, a w 1997 roku powierzono mu prowadzenie kadry olimpijskiej seniorek. Ma udział w zdobyciu przez gorzowskie zawodniczki 19 medali mistrzostw świata, 23 medali mistrzostw Europy i dwóch medali olimpijskich. W maju 2005 roku rozstał się z kadrą, ale przez kilka miesięcy przygotowywał do mistrzostw Europy Karolinę Sadalską, która w Poznaniu zdobyła brązowy medal.

W 1992 roku (i ponownie w 2003) został odznaczony srebrnym medalem PKOL-u za zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego. W 1994, 1999 i w 2003 roku wybierany Trenerem Roku w plebiscycie sportowym "Gazety Gorzowskiej" (później "Gazeta Lubuska"). W latach 1995-1999 laureat dorocznej Nagrody Prezesa Kultury Fizycznej. Dwukrotnie otrzymał Nagrodę Wojewody Gorzowskiego (w 1996 i 1999 roku), a w 2000 roku Nagrodę Marszałka woj. Lubuskiego. W tymże roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W 2003 roku zdobył tytuł najlepszego trenera pracującego z kobietami w konkursie Trener roku 2003, a w 2005 roku został wybrany do Honorowej Trybuny Trenerów gorzowskich. W 2004 roku został uhonorowany odznaką Zasłużony dla Miasta Gorzowa Wlkp.

W 2005 roku, wraz z synem Rafałem Głażewskim (w latach 1992-2005 kajakarzem MKKS Gorzów), założył firmę G'Power produkującą wiosła. Zmarł 6 czerwca 2010 roku w wieku 54 lat. Pochowany został na cmentarzu komunalnym. 7 maja 2011 roku na Warcie odbyły się I Regaty Kajakowe im. Piotra Głażewskiego. W 2017 roku w siedzibie klubu G’Power (wcześniej MKKS Gorzów) odsłonięto poświęconą mu tablicę.

Obok Piotra Głażewskiego zawodnikami Znicza byli również jego dwaj bracia. Starszy Tomasz (ur. w 1955 roku) m.in. w 1970 roku zdobył brązowy medal na igrzyskach młodzieży szkolnej w sztafecie 4x500 metrów (płynął m.in. z bratem Piotrem), a w 1973 roku złoty podczas lubuskiej spartakiady młodzieży, to jednak nie odniósł spektakularnych sukcesów jako zawodnik. W połowie lat 70. (wraz z żoną Danutą) został trenerem MKS Wolsztyn, a przy Szkole Podstawowej nr 2 utworzyli klasę sportową o profilu kajakowym. M.in. jego wychowanka Katarzyna Weiss wystartowała w finale wyścigu w K-4 na 500 metrów podczas igrzysk olimpijskich w Seulu. Tomasz Głażewski w 2006 roku był jednym z pomysłodawców reaktywowania (po 15 latach przerwy) kajakarstwa w Wolsztynie i utworzenia nowego klubu MKS Zryw.

Młodszy brat Piotra Głażewskiego - Marian (ur. w 1957 roku) - m.in. w 1974 roku został mistrzem okręgu juniorów w wyścigu kanadyjkarzy na dystansie 10 000 metrów, a rok później zajął piąte miejsce w mistrzostwach Polski juniorów w wyścigu na 500 metrów kanadyjkarzy. Po kilku latach pływania w Zniczu Gorzów zakończył karierę i wycofał się z życia sportowego. [ Dane na dzień: 12.10.2011 ]